شهرستان مینودشت به لطف داشتن استعدادهای خدادادی و شرایط مساعد آب و هوایی و جغرافیایی و نقش مهمی که در پیدایش تمدن و توسعه و تکوین تاریخ بشری داشته است، دارای جاذبه ها و اماکن دیدنی بسیاری می باشد. این جاذبه ها به جاذبه های تاریخی، طبیعی و گردشگری، جاذبه های و اماکن مذهبی و جاذبه های صنایع دستی و هنرهای سنتی تقسیم می شود.

جاذبه های تاریخی:

بقایای تمدن و کاوشها و پژوهشهای باستان شناختی نشان از یک ییشینه تاریخی بسیار کهن و غنی از فرهنگ و تمدن در این مرز و بوم می دهد.

تپه بازگیر:

این اثر تاریخی در روستای بازگیر از توابع دهستان چهل چای ، بخش مرکزی ودر 4 کیلو متری غرب مینودشت واقع است .تپه بازگیر مهمترین وارزشمند ترین اثر تاریخی _فرهنگی منطقه است. در حقیقت روستای بازگیر بواسطه این اثر تاریخی _فرهنگی در مجامع علمی کشور شناخته شده است.

محوطه باستانی بازگیر در کنار رودخانه علی برده واقع شده وبخشی از روستا بر روی محوطه تاریخی – فرهنگی بازگیر بنا گردیده و بخش هایی ازآن اختصاص به زمین های کشاورزی یافته است. قطعات سفالینه بدست آمده از این محل  از نوع چشمه علی بوده است ، که قدمت این محوطه را تا هزاره پنجم پیش از میلاد عقب می برد در اسفند ماه سال 1379 بر اثر حفر چاه فاضلاب ودر عمق 10 متری تپه و بصورت اتفاقی 271 قلم اشیاء تاریخی - فرهنگی از جنس مفرغ و مربوط به هزاره اول پ.م کشف گردید. این اشیاء جهت نگهداری، مطالعه و مرمت به گنجینه (موزه )گرگان منتقل شده است.

محوطه تاریخی - فرهنگی بازگیر به شماره 3547 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

شهرتاریخی دشت حلقه:

محوطه تاریخی - فرهنگی دشت حلقه در واقع شهری مربوط به دوره اشکانیان است که در دوره ساسانی و اسلامی باز سازی گردیده است .این شهر تاریخی در 12 کیلو متری غرب شهر مینودشت و در حاشیه روستایی به همین نام قرار گرفته است.

هیات کاوشهای شهر جرجان به سرپرستی آقای دکتر کیانی - استاد باستان شناسی دانشگاه تهران - در سال 1353 همزمان با سومین فصل کاوشهای شهر جرجان ضمن بررسی خود موفق به کشف این شهر گردید .در سال 1379 هم برنامه علمی ساماندهی کاوشهای باستان شناسی دشت حلقه انجام شد.

شهر دشت حلقه بصورت هشت ضلعی نا منظم ساخته شده ودارای دو حصار بزرگ داخلی و خارجی است که هر کدام از این حصارها 4و7 متر ارتفاع دارد.واین دو حصار شهر را در برگرفته وبرای تامین امنیت شهر ساخته شده است.در فاصله این دو حصار خندقی به عرض 53 متر که در برخی جاها به 60 متر هم می رسد ،حفرگردیده است . محیط این شهر 7 کیلو متر ومساحت آن 338 هکتار می باشد .در قسمت جنوب شرقی شهر دشت حلقه تپه مرتفعی به ارتفاع 20متر و مساحت 3 هکتار و محیط 824 متر وجود دارد ، که  به احتمال قوی دژ یا آکروپل شهر یا همان مرکز حکومتی بر روی این تپه بنا گردیده است .این شهر تاریخی به شماره5049/ 63 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

مین تپه:

مین تپه در 700 متری جنوب غربی روستای قلمی از توابع دهستا ن چهل چای و بخش مرکزی قرار گرفته است .این اثر فرهنگی _تاریخی ، فرم نا منظم دارای 420 متر طول و 200 متر عرض و20 متر ارتفاع از سطح زمین های اطراف می باشد ،که در امتداد محور شرقی - غربی گسترش یافته است . مین تپه مرتفع ترین تپه شهرستان  مینودشت می باشد ،که شامل یک تپه اصلی وچندین تپه اقماری در جهات مختلف آن است قدمت مین تپه به دوره های هزاره اول پیش از میلاد و تاریخی می رسد.

قلعه سلیمان بوقه:

قلعه سلیمان بوقه در حدود 3 کیلومتری  ضلع شرقی روستای ترسه از توابع دهستان دوزین در بخش گالیکش شهرستان مینودشت قرار دارد از نظر موقعیت طبیعی و جغرافیایی در ناحیه کوهستانی – جنگلی بر بالای کوهی به نام « بوقوتو » که در حدود 2000 متر از سطح دریای آزاد بالاتر است جای دارد. تنها راه دسترسی و صعود آسان به قلعه به دلیل قرار گرفتن در صخره ها سنگی ، پرتگاههای بلند و عمیق و شیب تند دیواره های سنگی از روستای ترسه و جبهه غربی قلعه می باشد. قلعه در بالای کوه و مشرف پرتگاهها و دره های سهمناک اطراف قرار دارد.

مصالح بنای قلعه آجر ملات گچ و ساروج بوده و نیز این مصالح در قسمت های صاف و هموار سطح قلعه کوه استفاده شده است و از برآمدگیها و شکافهای طبیعی صخره های سنگی، ضمن دخل و تصرف و شکل بخشیدن به فضاها در مسدود کردن راههای دسترسی به قلعه نیز استفاده کرده ، تا ضریب حفاظتی قلعه بیشتر گردد، که چنین روشی در معماری قلعه سازی ایران به عنوان سنت و تکنیک  در معماری بوده است.

آجرهای استفاده شده جهت ساخت قلعه که احتمالا از محل دیگری آورده شده دارای ابعاد مختلفی است. ( 4*20*20 و 4*25*25 و 6*26*26 سانتی متر است.)

از بقایای معماری قلعه که تاکنون سالم مانده در ضلع شمالی سطح قلعه می باشد که فضایی است، مستطیل شکل ، به ابعاد 5/4 * 10 متر و عمق 5 متر که با قلم و چکش در دل کوه سنگی کنده شده هنوز آثار کنده کاری آن به چشم دیده می شود. همچنین در گوشه شمال شرقی این فضای مستطیل شکل و لبه بیرونی آن روزنه ای به طول یک متر و عرض متوسط 50 سانتی متر سمت پرتگاه ، ضلع شمالی تعبیه شده که احتمالا کاربرد نورگیر داشته است.

بقایای قسمتی از دیوارهای آجری فضای مستطیل شکل در ضلع جنوب و غربی کاملا دیده می شود و مصالح بکار رفته آجر ( 5*20*20 سانتیمتر ) با ملات ساروج با عرض 80 سانتیمتر چیده اند.

در ضلع شرقی بالای بدنه فضای مستطیل شکل در قسمت مرکزی سطح قلعه یک حفره مدون به قطر 12 سانتیمتر و عمق 15 سانتی متر دیده می شود. احتمالاجای نصب تیرکهای چوبی نگهدارنده سقف بوده است . به نظر می رسد که از این فضای مستطیل شکل بمنظور آب انبار استفاده می شده است.

همچنین در ضلع جنوبی قلعه و قبل از رسیدن به ساختمان مرکزی قلعه بقایای بنایی به ابعاد 70/2*3 سانتی متر مشخص می باشد که بر اثر حفاری های غیرمجاز نمایان شده است. قلعه سلیمان بوقه دارای دو برج نگهبانی و در ضلع غربی و جنوبی است ، که به منظور دیده بانی و بر بالای صخره های سنگی ایستاده است.

علاوه بر بقایای معماری آثار و مواد فرهنگی شامل مواد فرهنگی شامل قطعات سفالینه ، شیشه ، سنگ ، فلز ، استخوان  بدست آمده که همگی بیانگر قدمت قلعه و سکونت و استفاده از قلعه در دوره های مختلف اسلامی از زمان سلجوقیان تا ایلخانیان مغول است.

درباره کاربری و عملکرد قلعه می توان گفت قلعه دهکده های اطراف را به دلیل وسعت زیاد و پلان کوهستانی آن حفاظت و حمایت می کرده ، و یا این قلعه جزء قلاع ارتباطی بوده که ساکنان آنرا نگهبانان تشکیل می دادند.

جاذبه های طبیعی شهرستان مینودشت:

باتوجه به قرارگرفتن شهرستان مینودشت دربهترین موقعیت جغرافیایی ونیز داشتن شرایط مناسب آب وهوایی وخاک حاصلخیز واستعدادهای خدادای ،این شهرستان ازیک سوی دارای بهترین آب وهوا دراستان است،وازسوی دیگر دارای مکان های زیبا و تفرجگاههای بدیعی می باشد،که هر کدام ازآنها آیتی بر قدرت بیکران خداوندی است. و بیانگر عنایت خداوند در آفرینش شهرستان مینودشت می باشد. بی سبب نیست،که این شهرستان راقطعه ای ازبهشت خداوند می خوانند.

تنگه چهل چای:

تنگه چهل چای که به بهشت نیز معروف است ، در مجاورت شهر مینودشت قراردارد پدیده های طبیعی چهل چای با جنگل های انبوه و بهم فشرده ای که در دامنه کوه و بستر دره وجود دارد، و جریان رودخانه و همچنین چشمه های دائمی و فصلی فراوان مناظر زیبا از جلوه های آفرینش را در پیش روی مشتاقان طبیعت داده است.

با توجه به دسترسی آسان، وجود جاده آسفالته ، محوطه سازه های انجام شده نمازخانه ، سرویس های بهداشتی و فروشگاه های مواد غذایی و رستوران های سنتی موقعیت مناسبی برای تفرج و تفریح مسافران ، اهالی منطقه و شهرهای مجاور می باشد

آبشار لولوم:

این آبشاردرنزدیکی روستای لولوم در بخش مرکزی شهرستان مینودشت قراردارد. برای دسترسی به آبشار از کنار شهرک صنعتی مینودشت که در حاشیه جاده بین المللی تهران – مشهد واقع است، بایستی عبور کرد ارتفاع آن تا حدود 50 متر می رسد.چشم انداز زیبای آن باعث جذب علاقمندان در این منطقه است.

آق چشمه مینودشت:

بالاتر از تنگه چهل چای دو چشمه کنار هم بنام«آق چشمه» با آبدهی دائمی، مناظر بدیع و زیبا آفریده و موجب عزیمت خانواده های متعدد و گردشگران به این منطقه می شود.

ماهی پران:

بالاتر از آق چشمه، رودخانه خود را به پاکی کوه چسبانیده، ودر فاصله ای 100 متر آب از داخل مجموعه ای سنگی عبور می کند، که دور نمای آن آبشارهای زیبایی می ماند. زیباترین وجه آن تلاش ماهیهای کوچک است،که سعی می کنند خود را با پرتاب کردن به بالا برسانند،که این امر باعث شده تا آنجا را«ماهی پران» بنامند.

آبشار حسینا:

حسینا نام روستای کوچکی در مینودشت است،که با این شهر حدود 21 کیلومتر فاصله دارد. در مجاورت این روستا چشمه ای وجود دارد،که در مسیر خود با این آبشارهایی کوتاه و بلند تا ارتفاع 20مترو غارهای آهکی ، مناظری بسیار جذاب و دیدنی خلق کرده است.

چشمه آبگرم دوزین:

چشمه آبگرم دوزین که مجموعه ای دیدنی طبیعی است،که در 8 کیلومتری بعد از دوزین قرار دارد.

اردوگاه تنگه:

این اردوگاه مجموعه زیبائی است،که در فاصله 32 کیلومتری شهر گالیکش و درامتداد جاده بین المللی به طرف پارک ملی گلستان واقع است. وجود جنگل بسیار زیبا از جمله ویژگی های زیبا ومنحصر بفرد در این منطقه است.

ماران کوه:

ماران کوه منطقه ای است وسیع و مسطح در بالاترین نقطه ارتفاعی دهستان قلعه قافه مینودشت که در طول پاییز و زمستان پوشیده از برف ودر بهار وتابستان از سرسبزی وطراوت ویژه ای برخوردار است.این منطقه با چشمه های پر آب وجاری ویخچالهای طبیعی ،بعنوان ییلاق دامداران و مکانی مناسب برای گردش و اتراق گروههای فراوانی است،که در فصل گرما،از هوای مطبوع و سرسبزی یکدست آن حظ وافری می برند.

باقرآباد:

باقر آباد منطقه ای است جنگلی ومرتعی که بخشی از آن بصورت اردوگاه دراختیارآموزش و پرورش مینودشت قرار دارد، وسالانه هزاران دانش آموز و اهالی منطقه وشهرهای مجاور به تفرج درآن می پردازند.

قلعه قافه:

قلعه قافه یکی از روستاهای کوهستانی بابافت سنتی ومتراکم است. وازجمله روستاهایی است که تحت عنوان«روستای هدف گردشگری»شناخته شده است. بافت سنتی و پیچیده آن به لحاظ میراث فرهنگی یکی از بافت های روستایی ممتاز دراستان گلستان است،که دارای قدمت چند صدساله است،که مورد بازدید ایرانگردان قرارمی گیرد.

این روستا دارای جاذبه های گردشگری متعدد ومتنوع شامل غار، آبشار،چشمه و جنگل های زیبا وبدیع ویک زیارتگاه بنام «سکینه خاتون»است.قلعه قافه ازتوابع دهستان قلعه قافه بخش مرکزی شهرستان مینودشت،که با شهر مینودشت 35 کیلومتر فاصله دارد.

چراغ تپه:

چراغ تپه یک تپه و عارضه طبیعی می باشد ، که در حدود 3 کیلومتری جنوب شرقی شهر مینودشت واقع شده است ، و دارای یک محیط تقریبا جنگلی می باشد.  مسیر دسترسی به آن از محله پسرک امکان پذیر است. از این محوطه استفاده گردشگری می شود ، و مردم شهر مینودشت در فصل تابستان به آن عزیمت می نمایند، و از زیبائیهای آن بهره مند می شوند. برای بهره مندی بیشتر مردم از مواهب و زیبائیهای چراغ تپه ، توسط سازمان میراث فرهنگی برق کشی و محوطه سازی شده است. چراغ تپه امکان مناسب برای انجام برخی ورزشهای کوهستانی ، پیاده روی و بویژه یک سایت مناسب پرواز با پاداگلایر را فراهم می کند.